Hidrojen Siyanür

Hidrojen siyanür, bir diğer adıyla hidrosiyanik asit ve prussik asit olarak da bilinir. Bu madde son derece toksin içermektedir. Acı bademi andıran kokusu vardır ve renksizdir. Sıcak kuru havada oldukça uçucu bir hale bürünür ve kaynama noktası 26 derecedir. Sudan hafif özelliği vardır ve yüksek derişim olanı bulunur. Düşük molekül ağırlığının oldukça düşük olmasından dolayı kolay bir şekilde difuzyona uğrar. Hidrojen siyanürler türevleri arasında en sık bilinenler aseton siyanohidrin, alkali siyanürler, siyanojen klorür ve siyonmid türevleridir.

Hidrojen sinayür sanayide pek çok alanda kullanılmakta ve özellikle dericilik, sentetik lastik ve böcek ilaçları bunlar arasında ilk sıralarda yer alır. Özellikle zehirli bir madde olmasından dolayı böcek ilaçların da çok tercih edilir. Böcek ilaca temas etmesi ile direk olarak ölecektir ve kokusundan rahatsız olup bölgeyi terk edecektir. Aynı zamanda deri sektöründe sertleştirici, fotoğrafçılık ve metalürji alanında da tercih edilir. Bazı doğal olarak üretilen çeşitli meyvelerde gübreleme işlevinde de tercih edilir. Bu meyveler arasında ilk sıralar da kayısı, şeftali, erik, kiraz ve elma yer alır.

Siyanür zehirlenmesi, siyanür içeren maddelerin ağız yolu ile kişiye geçmesinden dolayı oluşmaktadır. Bunun dışında ise kişinin deri ile temas etmesi ve solunum yolu ile de gerçekleşebilir. Bunlar arasında en tehlikeli olanı ise solunum yolu ile alınan hidrojen siyanür zehirlenmesidir. Nedeni ise solunum yolu ile alınan bu madde direk olarak broşiyal mukozaya geçmesi ve toksinin bu nedenden dolayı hızlı şekilde emilim sağlamasıdır. Siyanürün kişiye geçmesi ise kişinin hızlı şekilde rahatsızlanması görülür. Bu nedenden dolayı da ölüm gibi ciddi bir durum gerçekleşebilir. Eğer zehirlenme solunum yolu ile gerçekleşmiş ise kişinin tedavisine hiç zaman kaybetmeden başlanması gerekir. Solunum yolu ile gerçekleşen zehirlenme hidrojen zehirlenmeleri arasında en fazla tehlike arz edenidir. Zehirlenme sonunda kişiye uygulanacak ilk tedavi bulunduğu ortamdan açık havaya çıkartılması olacaktır. Kişinin temiz havayı teneffüs etmesi gerekir. Aynı zamanda üzerinde bulunan elbiselerin değiştirilmesi ve bol su ile ağzının vücudunun yıkanması gerekir. Ardından tıbbi işlemlere geçilecektir. Tıbbi işlem esnasında kişiye yapılacak ilk tedavi oksijen verilmesi olacaktır. Oksijen alımı ile alınan zehir bir miktar atılabilir ve ardından kişiye gerekli görülür ise ilaç tedavisi başlatılır.